Wzrok u ptaków pełni najważniejszą rolę. Choć pozostałe zmysły są słabiej rozwinięte, to zdolność postrzegania jest doskonała i posiada niezwykłe przystosowania. Zdecydowana większość gatunków ptaków ma oczy osadzone szeroko po bokach głowy, dzięki czemu całkowite pole ich widzenia może wynosić nawet do 340° Jednak pole widzenia trójwymiarowego jest małe w granicach 5 - 25°. Oznacza to, że podstawą jest widzenie monokularne, czyli każde oko skupia wzrok na oddzielnym obrazie. Właściwością wszystkich ptaków jest możliwość obserwowania niezależnie od siebie dwóch różnych obiektów. Gałki oczne są ściśle osadzone w oczodołach i ptaki nie mogą ich obracać. Rekompensują taką niedogodność niezwykle ruchliwą szyją, która umożliwia obrót nawet o 270°.
Nieco odmiennie ma się rzecz u ptaków drapieżnych. Mają większe pole widzenia trójwymiarowego (35 - 50°) jednak całkowite pole widzenia jest węższe i wynosi około 250°. Powód to osadzenie oczu bardziej z przodu głowy, co umożliwia im dokładniej określić odległość do potencjalnej ofiary. Jeszcze inaczej osadzone ma oczy Maskonur (Fraterculla arctica), nieomal na podobieństwo ssaków, czyli jak u człowiek z przodu głowy. W przypadku tego gatunku ptaka umożliwia to skuteczne polowanie na ryby w morskich głębinach.
Nieco odmiennie ma się rzecz u ptaków drapieżnych. Mają większe pole widzenia trójwymiarowego (35 - 50°) jednak całkowite pole widzenia jest węższe i wynosi około 250°. Powód to osadzenie oczu bardziej z przodu głowy, co umożliwia im dokładniej określić odległość do potencjalnej ofiary. Jeszcze inaczej osadzone ma oczy Maskonur (Fraterculla arctica), nieomal na podobieństwo ssaków, czyli jak u człowiek z przodu głowy. W przypadku tego gatunku ptaka umożliwia to skuteczne polowanie na ryby w morskich głębinach.