Przeglądając atlasy ornitologiczne, zwykle mamy do czynienia z wizerunkiem dorosłych ptaków, w szatach ostatecznych, spoczynkowych lub godowych. Dlatego małym zaskoczeniem może być brak takiego widoku, jak ten na zdjęciu. Próżno będzie szukać podobnie upierzonej głowy, gdzie czerwona czapeczka na całej jej powierzchni, podkreślona jest czarnym łukiem piór. W pierwszym odruchu zastanawiamy się czy to nie aby dzięcioł średni (Dendrocoptes medius). Tym bardziej, że barwy szyi i brzucha, wpadają w czerwone tonacje.
To jednak osobnik Dzięcioła dużego (Dendrocopos major) w upierzeniu młodocianym. Różni się od dorosłej samicy, u której brak czerwieni na głowie, u samca występuje ona tylko na potylic. Ot cała tajemnica ptaszyny, którą dziś udało mi się uwiecznić w dolinie Redy.