No i doczekałem się spotkania z tym gatunkiem, choć w ostatnim miejscu gdzie mogłem się jego spodziewać. Krótko mówiąc zniczka odnalazłem w rezerwacie Beka. To najmniej typowe siedlisko dla tego gatunku, bo to rozległe podtopione łąki z niewielką ilością drzew. Jeśli już tam występują, to w postaci nielicznych liściastych enklaw. Przecież zniczki to ptaki borów iglastych, również liściastych lecz z obecnością jodły i świerków. Do tej pory takie miejsca odwiedzałem, licząc na stanowisko zniczków, jak się okazało bezskutecznie.
Dzisiejsze spotkanie miało miejsce na końcu ścieżki edukacyjnej, przy znanym punkcie orientacyjnym rezerwatu, czyli przy krzyżu dawnej osady rybackiej, stojącym tuż przy linii brzegowej morza. Rośnie tam spora kępa ni to drzewek, ni to krzaczorów. Jednak nie ma tam śladu drzew iglastych, a jedynie siewki wierzby, topoli i głogu. To królestwo rudzików, których jest tam kilkanaście, również miejsce przysiadania na szczycie roślinności licznych potrzosów. W takim oto miejscu i okolicznościach miałem niezwykłą radochę spotkać i uwiecznić zniczka.
