Na zdjęciu osobnik mewy siwej (Larus canus) w pierwszej szacie zimowej. Dokładniej rzecz biorąc z elementami tej szaty, bo już następuje pierzenie do szaty spoczynkowej. To ptak w drugim roku życia. W takiej postaci od września do kwietnia, na głowie i tułowiu występują przydymione plamki, jednak znacznie mniej licznie niż w szacie młodocianej. Wierzch ciała jest jednolicie popielaty. Ubarwienie skrzydeł i ogona jest takie jak w szacie młodocianej, koniec dzioba czarny, a nogi szarawe lub cieliste.
Wizerunek osobnika na wstępnym etapie pierzenia do szaty zimowej, początek grudnia.
W szacie pierwszej wiosennej od marca do października, ubarwienie ptaków będzie podobne jak w szacie pierwszej zimowej, z tym że głowa i tułów staną się jaśniejsze, a wzór na skrzydłach spłowiały, kontrastujący z niebieskopopielatym wierzchem ciała. Nasada dzioba pozostanie żółtocielista, czasami zielonawa lub szarawa. Nogi niebieskoszare lub cielistoszare.
Poniżej mewa siwa w pierwszej szacie zimowej
