Szata ostateczna pojawi się u mewy siwej po pierzeniu całkowitym, które następuje w trzeciej zimie życia ptaka, od sierpnia do marca. Kolejnym krokiem jest szata godowa od marca do października. W tym czasie głowa, szyja, spód ciała i ogon ptaków będą białe, a grzbiet i wierzch skrzydeł niebieskopopielaty. Końce skrzydeł czarne, z owalnymi białymi plamkami na dwóch zewnętrznych lotkach. Wokół oka czerwona obrączka powiekowa, a tęczówka ciemnobrązowa. Dziób żółty lub żółtozielony, czasami z szarawą nasadą i słabo widoczną ciemną plamką lub paskiem przy końcu. Nogi jasnożółte lub żółtozielone.
Ubarwienie ostateczne ptaków w szacie spoczynkowej od sierpnia do kwietnia wygląda podobnie jak w szacie godowej, z tym że tył głowy i kark są ciemno nakrapiane (strychowane), a dziób jest żółtozielony z szarym odcieniem, z wyraźniejszym ciemnym paskiem przy końcu. W tym miejscu pojawia się pewien kłopot, bo szata ostateczna spoczynkowa bywa zmienna. Mogą wystąpić różnice w kolorze nóg, dzioba i gęstości i rozkładzie strychowania głowy i karku. Jednak cechą wspólną szaty ostatecznej (również spoczynkowej) będą duże białe zakończenia lotek.
