Pliszka siwa, przymioty i podloty.

Dla ptaków z grupy gniazdowników, opuszczenie gniazda przez potomstwo nie oznacza dla rodziców końca opieki. Zależnie od gatunku, okres wsparcia pokarmowego młodych może trwać od kilku do kilkudziesięciu dni. Podloty potrafią ostentacyjnie, a czasem głośno domagać się pokarmu przywołując opiekunów. Są jednak gatunki, których młodzież siedzi cicho jak myszki, zaszywając się w gęstwinę liści. Do takich należy pliszka siwa (Motacilla alba).

Jej przychówek w szacie młodocianej zdecydowanie różni się od kontrastowo ubarwionych dorosłych ptaków. Pozwala wtopić się w otoczenie, szczególnie na polach i łąkach gdzie podloty zasiadają na ziemi. Pliszka siwa to jednak gatunek, który ceni sobie sąsiedztwo wody, zatem częsty jest widok obu pokoleń nad brzegami Redy. Połowa maja to czas takich obserwacji, widoku dokarmianych młodych pliszek siwych. 

Jest rzeczą ciekawą, że w pobliżu był drugi młodziak. Siedział jednak głęboko wewnątrz krzewu i czekał na soją kolej. Nie przepychał się do przodu na podobieństwo wiecznie głodnych podlotów innych gatunków. Jego instynkt podpowiadał mu konieczność ukrycia. Po dłuższej chwili wyłonił się, sadowiąc na bardziej odsłoniętym stanowisku i od tej chwili to jemu rodzice przynosili pokarm. Ten pierwszy już syty, dał nura w osłonę liści.