Puszczyk to najbardziej pospolita sowa w Polsce. Jego populacja szacowana jest na 75 tys. par lęgowych. Nie oznacza to, że często spotkamy puszczyka, ze względu na nocny tryb życia. Szczęśliwie przebywa w swoim terytorium przez cały rok. Wobec tego można go spotkać również za dnia, przesiadującego poza dziuplą, na jej skraju lub w pobliżu. Gatunek ten nie wykazuje dymorfizmu płciowego w szacie, poza różnicą wielkości między samcem a samicą. Natomiast głos samca - pohukiwanie, jest wyraźnie różny od sygnałów kontaktowych samicy, zwanych kjuwikiem.
Mamy też do czynienia z dwoma odmianami barwnymi. Niezależnie jak różna może być kolorystycznie szata puszczyka, to dwie skrajne tonacje możemy wyróżnić. To puszczyk szary, oraz widoczny na zdjęciach puszczyk brązowy.
Nie jest to ptak tolerowany przez inne gatunki zamieszkujące wspólne terytorium. Szczególnie sroki, a głównie sójki nie dają mu spokoju. Tego puszczyka potraktowały równie agresywnie i hałaśliwie. Sójki dosłownie zmusiły go do schowania się w głębi konaru. Siadały kilkanaście centymetrów obok, wydzierając się na niego przenikliwym, ostrym skrzekiem. Sroka bardziej cwana poczekała aż sójki zrobią swoje. Po czym przysiadła na krawędzi kryjówki puszczyka, spoglądając do wnętrza dołożyła swoją porcję inwektyw.
