Już sam tytuł naprowadza nas na genezę nazwy gatunku. Mnie cierniówka kojarzy się głównie z kolczastymi krzewami, czy też drzewkami głogu. W takich miejscach najczęściej spotykam cierniówki w dolinie Redy. Jednak biotop gatunku jest bardziej zróżnicowany, bo to wszelkie śródpolne zarośla. Powinny być jednak gęste jak krzewy wierzby, a na terenach bardziej suchych najchętniej oplecione jeżynami.
Jednym słowem cierniówka to ptak gęstwiny i niechętnie wychyla się z takich miejsc, przynajmniej widząc nas w pobliżu. Z racji swojej skrytej natury może być niezauważalna, ale w dolinie Redy cierniówka jest bardzo liczna. Nie mówiąc już o krajowej populacji, bo to aż 3 miliony par lęgowych.
Przy takiej ilości osobników, spotkanie cierniówki to jedynie kwestia czasu i cierpliwości, bo czując się bezpiecznie z pewnością pokaże się w całej okazałości. Dobrym miejscem na obserwacje cierniówki, są wszelkie zwaliska suchych gałęzi. Tam często przysiada śpiewając, lub rozgląda się po okolicy.
